یک نفر دیگه از جمع دوستانه ۱۰ نفرمون رفت!شدیم ۸ تا ! از دیشب باورم نمیشه ! اخه واسه چی لعیا ازادیتو دادی رفت ؟اخه الان چه وقت شوهر کردن بود؟
امیدوارم همیشه عین الانت اینقد شادو خوشحال بشی! حالا که علوس شدین توو مریم فردا نمیاین خونه ما؟ ( اره دیگه : دی)
ماها یه گروه ۱۰ نفره بودیم که حتی وقتی سه ۴ روزه میایم هم دیگه رو میدیدیم! امیدوارم بقیه اینقد زود نرن خونه بخت مگه چه خبره خونه شوهر؟
خوب اخبارو پخشوندم:پی. همه تو کف موندن! عکس العمل هیشکی به باحالی نوشین اونم تو اس ام اس نبود!
به تو دست می سایم و جهان را در میابم
به تو می اندیشم
و زمان را لمس می کنم
معلق و بی انتها
عریان.
می وزم می بارم می تابم
اسمانم
ستارگان و زمین
و گندم عطر اگینی که دانه می بندد
رقصان
در جان سبز خویش .
از تو عبور می کنم
چنان که تندری از شب
می درخشم
و فرو میریزم
ترانه های کوچک غربت
احمد شاملو
این عید هیچ فایده ای نداشت باعث شد من یه دنیا وبلاگ بخونم ! یه دنیا عشقو حال کنم با وبلاگم ! یه دنیا غصه بخورم با خوندن پستای وبلاگ قبلیم!
بی ربط نوشت: شده تا حالا یکی بهتون یه خبری بده بعدش از ذوق ندونین چی کار کنین و بخواین اون خبرو سریع تر از بی بی ثی پخش کنین بعد بهتون بگن نه فعلا صبر کن بین خودمون باشه بعد شما هی اون کرمه تو وجودتون وول بزنه که بخواین به همه بگین ؟ من الان توی اون حالتم ! هنوز چشام از شنیدن این خبره از حدقه در نیومده ولی فک کنم تا چند دقیقه دیگه بیاد : دی میگین من تا فردا دوم میارم که به همه این خبر دست اولو نگم؟ : دی
گاهی مرور تلخ ترین خاطره های ادم براش شیرین ترین لحظه رو میسازه که از تلخیش بغضش میترکه
اینجانب بنا به این که دکتر محترم به دلیل پیدا نکردن رگ پدر دست راستمان را در اورد و مارا به غلط کردن انداخت ! به یک فرد ماهر جهت نوشتن اس ام اس و چت و نوشتن بلاگ و برخی کارهایی که با دست راست انجام میدهم نیازمندم ! البته این شغل بدون جبره و مواجب بوده و در اخر فقط از او پذیرایی کرده ودر همین جا از او تشکر مینمایم!
با تشکر بس فراوان
مینا
تا حالا هیچی به اندازه این عکس شتر مرغ که تبلیغات بلاگ اسکای هست بهم انرژی نداده سر صبح ! شتر مرغ و ستر حیونایی هستن که از دیدنشون خسته نمیشم :دی
و همچنان سر درد ما ادامه دارد !
صبح ساعت ۶ ما که داشتیم کفن میشدیم از درد! تلفن مگه ول کن بود ماشالا تو خونه ما هم کسی مگه جواب میداد؟ دیگه خودم رفتم سراغش!
یه اقایی با لحن تند : منزل ....؟
من با خمیازه و ناله: بله
اقاهه: باغتون رو دزد زده قفلاش هم شکسته بیاین ببینین چه قد بردن؟
من : هان؟؟! ببخشید کدوم باغ؟
اقاهه: باغ مهریز که زنبوراتون توشه !
من : اهان! یه چند لحظه صبر کنین گوشی رو میدم به بابام!
بلاخره اینجوری بود که پدر گرامی تا ظهر بند این دزده بودن که اومده بودو زنبورای مبارکو دزدیده بود خدا رو شکر انگار یکی رسیده بودو بیشتر نتونسته بود ببره و اقا دزده قصه ما ۵ . ۲ از بابامون عیدی گرفته !
و همچنان ازدیروز سر ما درد میکند و ما را به گریه نشانده ! مادر و برادر گرامی توصیه کرده که ما وصیت نامه خود را بنویسیم و در این راستا به ما یک دفتر چه باطله داده و گویند بنویس! ما هم نامردی نکرده و ۱۴ صفحه وصیت میکنیم و هنوز نیمی دیگر ازوصایای گرانماییمان باقی مانده که خسته میشویم و دست از فحش دادن به این و ان کشیده و می نویسیم بقیه وصایا را خودمان انجام خواهیم داد! : دی و مادر گرامی هی وصیت مارا میخواند و ریسه رفته و هی می پرسد این کیستو ان کیستو چرا؟ و ما نیز با خود میگوییم خوب است که زنده ایم هنوز و گرنه اینان با کوله باری از سوال ناکام میماندند!
اندر تکه ای از وصایای من:
پول این ماه را نیز به حسابم ریخته و با ما بقی حسابها همگی را برای کودکان فقیر عروسک بخرید!
به مرجان کباب ندهید و به او ابگوشت دهید!
به نازی بگویید: کوفت چرا نمیاریش؟ اخه این چه وضع قرار گذاشتنه ؟ یه بار شد منو تو مثل بچه ادم بریم بیرون؟
تف به هر چی سر درده که واسم هیچی جا نذاشته حتی رمق بازی کردن با یه بچه ۴ ماهه
اگه سرم ترکید حلالم کنین :دی پول که ندارم اما دفتر چه خاطراتمو مامانم نباید بده به کسی ! جیزه! : دی
ای کاش اب بودم
گر می شد ان باشی که خود میخواهی._
ادمی بودن
حسرتا!
مشکلی ست در مرز ناممکن . نمیبینی؟
ای کاش اب بودم!
می دانم می دانم می دانم
با این همه کاش ای کاش اب می بودم
گرتوانسمی ان باشم که دلخواه من است .
آه
کاش هنوز
به بیخبری
قطره ای بودم پاک
از نمباری به کوهپایه ای
نه در این اقیانوس کشاکش بیداد
سرگشته موج بی مایه ای.
از مدایح بی صله
احمد شاملو
از روز اول سال میگمو برنامه روز اول
صبح : میریم پیش مامان بزرگم ( خدا بیامرزتش) بعدش میریم خونه عمه بزرگه ناهار خونه عمه وسطی و عصر خونه عمه اخری ! و بعدش خونه عمو کوچیکه و شام هم خونه عمو بزرگه تلپیم! خدا رو شکر یه عمم تهرانه! و این رسم n ساله ماست! یادم نمیاد شکل دیگه ای بوده باشه! (بابابی ما بچه اخریه و شب اول کسی خونه ما نمیاد خدا رو شکر!)
از این دید. بازدید روز اول عید متنفرم! یعنی از بس بوسم میکنن خسته میشم ! تازشم وقتی میریم خونه همون افراد مذکور فقط خودشون که نیستن همه بچه ها و نوه هاشونم اونجان در نتیجه وقتی میرسم خونه اولین کارم حمومه! فک میکنم بوی ماهی میدم از بس ماهی بهمون میدن!
یه شوهر عمه دارم ( شوهر عمه بزرگیم) حولو حوش 89 سالشه ! ولی از زنش از لحاظ روحی 20 سال جون تره عین مردای 50/60 ساله میمونه هنوز دلش جون تره!
رفته بودیم خونشون نانسی و سوسن خانومو یه کنسرت راک گذاشته بود تو اون شلوغیو همه حال میکردن
داشت به نوش ( نوه اش!) میگفت چه قد این پسره تو سوسن خانوم باحاله !( همون کفتریه) یاد بگیرین پسر باید این جوری خش( khash یعنی خیلی تو دل برو و باحال کلن به هر چیز خوب تو یزدی همینو میگن ) باشه مرده بودیم از خنده!
تو خونش وسط پذیراییش یه حوض کوچولو با یه فواره داره که همیشه دورو برش پر از گلدونه و قفس مرغ عشق عیدا که میشه این فوارشو باز میکنه! شاید تنها ادمی باشه توی دورو اطرافم که اطمینان دارم زنده هست ! زندگی میکنه! و میدونم جز اون ادماییه که از مردنش خیلی خیلی ناراحت میشم ! خیلی دوسش دارم امیدوارم همیشه همین قد خوب باشی از دیدنش انرژی میگیرم
خونه عمه وسطیه که بودیم یه دوتا نوه دو قلوی 6 ساله شیطون داره اینا رو نشوندیم برنامه کودک ببینن و مارو خفه نکن از اون طرف خفمون کردن پشت سر هم سوال میپرسیدن! یهو امید میپرسه این بهشت کجاس؟ منم میمونم چی جواب بدم که بچه نترسه نظر خودمم رو میگم بهش میگم خاله هر وقت تو خوشحال بودی هر وقت زندگیتو دوس داشتی همون جا بهشته! و همینجا بود که از درو دیوار نگاه های چپ چپ بهمون حواله شد !
ولی خودمونیم چیزی جز اینم نیس!
این امیدو اگه طلا بگیری هم کمه از ساعت 12 تا 5 که ما اونجا بودیم 5 بار افتاد تو حوض خودشو خیس کرد ! مامانش هم فقط راه به راه لباس اینا رو عوض کرد ارزو هم که فقط جیغ جیغ کرد میگم از دختر بچه ویق ویقو بدم میاد واسه همینه! سر سفره هم امید عین اقا ها نشسته بود کاسه ترشی سیرو گذاشته بود جلوش خالی خالی میخوردو دوس نداشت ولی حال میکرد که میخوره! (عین الکلیجات:دی) همیشه پسر بچه ها برام جذاب ترن تا اقا پسرا ! معصومن اما یه مردونگی خاصو دارن ! با اون کوچولوییشون بهت نشون میدن که مردن خیلی مردتر از خیلی پسرا!
اینا رو نوشتم که یادم نره همچین ادمایی تو زندگیم هستن!
پ . ن : تا اخر هفته میرم دوست دوران دو سه سالگیمو ببینم هیچی ازش یادم نیس اسمش احمده و من بی نهایت دوسش داشتم از من یه سال بزرگتره و من میخام بعد 15 سال ببینمش! خیلی هیجان زده ام ! هیچ جوری نمیتونم تصور کنم چه شکلی شده ! مامانم خیلی ازش برام تعریف میکنه! میگه خیلی با هم خوب بودیم و همش با هم شیطونی میکردیم !( همسایه بالاییمون بوده 15 سال پیش) دعا کنین نخوره تو ذوقم !